Spacer zboczami Ierelchen

Wokół Echternach i w jego okolicach jest masa fantastycznych szlaków pieszych. W miasteczku zaczynają się trzy trasy Autopedestre. Kilka kilometrów piechotą można dojść do słynnego Mullerthall. Po niemieckiej stronie też trudno narzekać na brak atrakcji dla fanów wędrowania... jednak. Jest takie miejsce które poznałem tylko dzięki miejscowym. Obszar przez który nie przechodzą żadne szlaki turystyczne. Miejsce gdzie czasem można na leśnych drogach nikogo nie spotkać... To zbocza wzgórza Ierelchen wyrastającego na północ od miasteczka.

Na zbocza wzgórza można dostać się od zachodu, podjeżdżając drogą do Melickhaff i zostawiając samochód na leśnym parkingu, lub od północy poprzez Wilczy Szaniec (Wollefsschlucht). W przypadku drugiej drogi spodziewaj się stromego podejścia około 100 metrów w górę. Kierując się na Ierelchen od północy, do wydostania się na szczyt wzgórza wykorzystaj niebieski autopedestre numer 2 wyruszający z Echternach.

Na zboczach wzgórza jest kilka kilometrów dróg leśnych tworzących trójkąt. Zrobienie całej pętli to 6-8 km, zależnie od wybranych odcinków.

W trakcie 2 wojny światowej podczas ofensywy w Ardenach południowy koniec frontu znajdował się w Echternach. Amerykańskie Shermany strzelały z okolic punktu widokowego na zboczu Ierelchen do niemieckich bunkrów po drugiej stronie Sauer. Podobno w zasięgu wzroku było ich na niemieckiej stronie doliny czternaście. Wszystkie po wojnie wysadzili Francuzi. Bunkrów nie ma, ale są ślady gąsienic Shermanów z zimy 1944. Podobno okopy, które można znaleźć wzdłuż leśnych przecinek też datują się na ten sam rok i tą samą bitwę.

Co dwa lata (przed pandemią) odbywały się w tym lesie rekonstrukcje bitwy o Echternach. Sprowadzano ciężki sprzęt z czasów IIWS i grupy rekonstrukcyjne w mundurach amerykańskich. Do lasu zwozi się wojskowymi ciężarówkami dzieci z okolicznych szkół by mogły poznać historię bitwy organoleptycznie.

W 2018 roku miałem okazję rejestrować wystąpienie pani która była w partyzantce. Podczas spotkania z młodzieżą miała 97 lat... Na filmiku śmigam Willisem przez las na wzgórzu.

Czas wędrówki - 1-3 godziny zależnie od wybranej drogi.